ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΟΛΩΝ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

      Μια πολύ δύσκολη στιγμή έζησαν τα νότια προάστια στις παρυφές του Υμηττού την περασμένη Παρασκευή. Ένας από τους τελευταίους πνεύμονες της Αθήνας "κτυπήθηκε" από το μεγαλύτερο καλοκαιρινό εφιάλτη. Τη φωτιά.  

       Ξεκινώντας από την περιοχή του Καρέα τα μέτωπα της φωτιάς έφτασαν στη διάρκεια της ημέρας πολύ κοντά στην πόλη της Αργυρούπολης. Η καταστροφή του πολύτιμου  περιαστικού πράσινου ήταν αρκετά μεγάλη, ενώ παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι επίσημοι φορείς και εθελοντικές ομάδες υπήρξαν σημαντικές υλικές καταστροφές και  δυστυχώς ένας νεκρός περιπατητής. 

     Μέσα από την καταστροφή αναδείχτηκαν αξίες που χαρακτήριζαν πάντα και συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τους Έλληνες. Η αλληλεγγύη, ο αλτρουισμός, η υπέρβαση των ανθρωπίνων δυνατοτήτων είναι στοιχεία του χαρακτήρα μας και ασφαλώς μας τιμούν. Από την άλλη δεν πρέπει μόνο να δρούμε μετά την καταστροφή. Υπάρχει και η τεχνογνωσία και το δυναμικό για την δημιουργία, τη λειτουργία και την συντήρηση υποδομών πρόληψης. Αρκεί να υπάρχει η θέληση. Θέληση και απόφαση όχι μόνο κρατική αλλά και εθελοντική, 

       Σε εποχές δύσκολες για την πατρίδα μας οφείλουμε να έχουμε την ετοιμότητα να συνεισφέρουμε για το κοινό καλό  από όποιο μετερίζι μπορούμε. Ένα από αυτά είναι η προστασία  των πράσινων πνευμόνων της Αθήνας. Είτε τηρώντας τους κανόνες ασφάλειας, όταν βρισκόμαστε μέσα σε αυτούς είτε συμμετέχοντας στη δεντροφύτευση-αναδάσωση ή τη  συντήρηση των νέων δένδρων.

      Πρέπει να αντιληφθούμε ότι προστατεύοντας με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το πράσινο που μας περιτριγυρίζει, δίνουμε στον αστικό ιστό των πόλεων τις ανάσες που χρειάζονται, για να παραμένουν ικανοποιητικές οι συνθήκες διαβίωσης σε αυτούς. Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στους γύρω μας, στις μελλοντικές γενιές. Ειδικά στον Υμηττό που δέχεται τα τελευταία χρόνια απανωτά χτυπήματα.